Een verontrustend verhaal dat uitmondt in een doolhof van vragen
In de wervelwind van films die dit jaar op SXSW te zien zijn, valt “Aberrance”, geregisseerd, geschreven en gefilmd door Baatar Batsukh, zeker op. De film is een visueel meeslepende en soms verwarrende ervaring die de kijker van het begin tot het einde in zijn greep houdt.
Verhaallijn en plot
De film vertelt het verhaal van Erkhme (gespeeld door Erkhembayar Ganbat) en Selenge (Selenge Chadraabal), een echtpaar dat de drukte van de stad ontvlucht naar een landelijk gelegen huis, waar niet alles is zoals het lijkt. Vanaf het begin krijgen we te maken met de dominantie van Erkhme, die zijn vrouw dwingt medicatie in te nemen. Maar wanneer hun nieuwsgierige buurman (Sukhee Ariunbyamba) ten tonele verschijnt, worden de zaken nog gecompliceerder.
Diepgang in karakters
De karakterontwikkeling in de film is diep en genuanceerd. In eerste instantie lijkt Erkhme een overheersende echtgenoot, maar naarmate de film vordert, wordt het onduidelijk of zijn intenties werkelijk kwaadaardig zijn of dat hij simpelweg het beste voorheeft met zijn vrouw. Selenge, aanvankelijk getoond als een onderdrukte vrouw, begint tekenen te vertonen dat ze misschien niet het slachtoffer is dat ze in eerste instantie leek. De buurman, Sukhee, voegt een extra laag van mysterie toe, vooral in het derde act waar zijn nieuwsgierigheid omslaat in iets veel donkerders.
De regie en technische aspecten
Hoewel de film soms wat rommelig kan overkomen in zijn verhaallijn – wat wellicht opzettelijk is – is er geen twijfel over het creatieve genie van regisseur Baatar Batsukh. Zijn visuele flair is indrukwekkend. Het camerawerk is bijzonder goed, en de vernieuwende technieken die Batsukh inzet, zijn een lust voor het oog. De acteerprestaties, vooral die van de drie hoofdrolspelers, zijn ronduit uitstekend.
Conclusie
“Aberrance” is zonder twijfel een intrigerend debuut van Baatar Batsukh. Ondanks enkele narratieve tekortkomingen, maakt de visuele stijl en de sterke acteerprestaties dit een film die zeker de moeite waard is. Het roept vragen op die de kijker nog lang na het bekijken van de film zullen bezighouden.
